DUELO DE VERBOJ

DUELO DE VERBOJ

 - Verbeto, verbego

Supeto, supego

touché de glavistego,

Venu ĉi tien ...

Glitegon!

- Iru al tie,

Apud vi ...

Venu, antaŭu,

al via destino.

Vivu tute

En retreton

Kaj ŝanĝi ĝin en la fino!

(Neeblecon!)

- Venu ĉi tien mi renkontos vin

Serĉante al Infinito ...

Mi volas perfektigi babiladon,

Sed, ni metas la verbon en brulegadon!                            

- Ha! Parolu korektete,

Estu kiel mia amatino;

Tiamaniere tiutempe,

Okazis nia interrilato,

Korekta, perfekta punkto,

De retroirigo al tuta frontegado!

- Kaj fino. Ni estas solaj

Kaj por kiuj montras pli, ĉu?

 - Jes. 

Por ne esti tiel bona

kiel kiu verkis tion,

Ni estos malhelpataj,

Mi kaj Vi! Finon!

- Ĉi tiu mezuro estas tiu tempo.

Ĝi povas esti la savo!

Forgesu ĉion inklusive ignorojn,

Kaj ni festas dum vespermanĝo.

- Granda!

Amikoj parolante, amoroj,

D'tagiĝema ...!

Nuntempe kaj cis,

Ankaŭ honori la pasinteco,

Ni trinkos pri io/u,  

Hodiaŭ al Nassau (*),

Kiu estis digna kaj vere personeca!

Jen la fino de la homaro,

Plene praavojeca!

- Ĝuste!

Dio en sia semilero

Okaziĝis la verbo kaj la malriĉa adversaj-verbo 

Por renkonti la fizikojn kvantumajn,

Kaj la Kemio de la senmorta,

Obeiantas al juĝo finala! (Kia sorta!)

       

interverboj poste:

- Ne touché, le mortel!

- Pacon ĉar "ne touche pas"! 

- Tiel ni iros al ĉiel’!

- Kaj konserviĝos la "mondil’

Tt 09/04/13

(*) JOHN Mauricio Nassau http://pt.wikipedia.org/wiki/Jo%C3%A3o_Maur%C3%ADcio_de_Nassau