"VERBUM INFINITUS 2" ESPERANTO

ESPERANTO

Verbum INFINITUS 2

"Verbum infinitus",

Venu tutan tempon!

Ni scias ke ĝi atendis

Ĉiujn ĉi mateno kaj

Jam Ĝi estis iam!

Avantaĝu amojn significantus,

Jen la penson en ago,

Vorto de intencoj,

Vorto por senkulpa infano,

Ja ekzistas "verbon malploreman"

ex ore parvulorum veritas!

Sinjoro, donu al mi vian ĉarmon,

“Ventus popularis”!

De verbo ad verbum,

Mi estos ĉien!

In vino veritas

kaj ne en inania verba..

Plena de sango, vivo kaj lumo!

"VITAM impendere Vero!"

Kaj ni malvenos kiel suno,

Kiun estas Ĉe iu,

Kaj eĈ ludas.

Sinjoro, Ĉiam estas la Benito,

La beni nin!

Multi sunt vocati, pauci vero electi,

Multi sunt vocati, pauci vero electi!

Amicus Plato, sed magis amica veritas,

Hoc caverat mens provida Reguli,

jurare in verba magistri  (eble)

 !

Mendaci ne verum quidem dicenti creditur,

Oni devas pensi kaj fari pri: ex adverso, ex-nunc,ex nihilo nihil

e cresça ab initio

ad extremum

  D|Ó

                       --

Ni salutas Dion laŭ ipsis verbis ,

 major e longinquo reverentia!

Dio estas la kialo por nia nostalgia

Latino kaj fino!

ESPERANTO - LAŭ aŭtorino skribis en Portugala Lingvo

"Vorto da Senfino",

Venu al ni la tutan tempon!

Ni scias vian atenton

Hodiaŭ kaj por ĉiam 

(rakontas multan tempon)!

Favore al signifaj amoj

Estas pensoj kaj agoj,

Intencoj (bonaj)

Prizorgadoj Senkulpajn infanojn,

Ja ekzistas "vorton malploreman"

"El la buŜo de kiu estas simpla kaj vero"!

Sinjoro, donu al mi vian potencon,

"Populara Vento" (Di estas)!

Vorto por vorto,

Mi konatigos min ĉien!

En vino estas vero

Kaj ne "malplenaj vortoj"!

Plenan de sango (esencon de Dio), Vivo kaj Lumo!

"La Vivo moviĝas por la vereco"!

 Kaj ni malvenos kiel suno,

Kiun estas Ĉe iu,

Kaj eĈ ludas.

Dio, Ĉiam estas la Benito,

Al beni nin!

Multaj estas vokitaj, sed malmultaj estas elektitaj,

Multaj estas vokitaj, sed malmultaj estas elektitaj!

Platono estas mia amiko, sed mia plej bona amiko estas la vero!

"Estas dispono en menso de providencaj princoj por ĵuri vortojn de la majstro! (Eble!)"

Por estantulo ne mensogi, kvankam vero pri kion li scias kaj kredas,

Oni devas pensi kaj fari pri: "kiel engaĝi kun malamiko (por venki lin); foriru "neniam" kaj grava estas nuntempe; neniam ion por nenio"

Kaj oni kreskos (espirite) de la komenco

alla ekstrema!

"Ni salutas Dion kun ĝustajn vortojn kaj  respektoj, eĈ mem malproksime!"

Dio estas la kialo por nia nostalgio en Latino

kaj fino!

Terezius

Aprilo / 2013 ĝisdatigata Sep / 2014